Monday, November 25, 2013

මේ රිදුම් නැගෙන්නේ මිහිරි මතකයද එදා මගේ හිත පිරිමැදපූ...




නිල් අහස පුරාවට තරු ඉහිරෙද්දි
රහස් කතා කර සිනාසුනු
ගගන එකළු කර සඳ පායද්දී
සඳ සෙවණැල්ලට මුවාවුණු
නුඹ කතා නොකර ඉන්නා එක දවසට
කල්ප කාලයක් සේ දැනුනු
මේ එදා තුරුළු වී අනන්තයට ගිය
රාත්‍රියද සිහිනය රැඳුනූ

එක නිමේෂයක දිලි දිලී මැකී යන
රන් රේඛාවක් සේ ඇඳූනු
නෙතු පියන් වැසූන එක නිමේෂයක
සිත ගෑ අඳුනක් සේ මට දැනුනු
ගල කෙටූ ලෙසින් මා හදේ නිදන් කර
සදා රකින්නට හිත රැඳුනු
මේ රිදුම් නැගෙන්නේ මිහිරි මතකයද
එදා මගේ හිත පිරිමැදපූ

මෙහෙයවන සෙනෙහස...

අද මගේ හිතේ තියෙන්නෙ අමුතුම මාතෘකාවක කතා කරන්න. මා අවට සිදුවුනු යම්කිසි සිදුවීම් සමුදායක් අවබෝධ කරගත නොහැකි තැන ඒ සඳහා යම්කිසි තොරතුරක් ...