මතකය වළලන
සුසානයක් නැත...
සුසානයක ඔබ
තනි කෙරුවත්...
නිහඬ නිසංසල
සුසානයේ ඔබ
සැතපේ
සමගින් අතීතයත්...
නොරිකෝ ඇවිදින් ගියා අදත්...
සුසානයේ ඔබ දකිනු රිසින්....
මිහිදන් කරනට නොරිසි හෙයින්
මතකය අරගෙන ගියා යළිත්...
සුසානයක් නැත...
සුසානයක ඔබ
තනි කෙරුවත්...
නිහඬ නිසංසල
සුසානයේ ඔබ
සැතපේ
සමගින් අතීතයත්...
නොරිකෝ ඇවිදින් ගියා අදත්...
සුසානයේ ඔබ දකිනු රිසින්....
මිහිදන් කරනට නොරිසි හෙයින්
මතකය අරගෙන ගියා යළිත්...
මළවුන්ගේ අවුරුදු දා- OBON ළඟ ළඟ ම එනව.. මළවුන් වෙනුවෙන් ජීවත්වන්නවුන්ගේ ආදරය හා ගෞරවය පුද දෙන මළවුන්ගේ අවුරුදු දා...ඔබොන් ලංකාවෙ අපිට දැනෙන්නෙ නම් නොරිකො සං නිසා... නොරිකො සං එදාට දෙවෙන්දරා සං එනතුරු තාමත් බලන් ඉන්නව ඇති කියල හිතෙන නිසා...
මතක පොතේ පි‍ටු අතරෙ නොරිකෝ සං ඒ තරම් තදින් සටහන් කළ ඒ මහා ගත්කතුවරයා එදිරිවීර සරච්චන්ද්‍රයනුත් මතකයෙ ජීවත් වෙයි හැමදාටම...
හරියටම බැලුවොත් අපේ මතකයත් එක්තරා ආකාරයක සුසානයක් නෙව.....අතීත අත්දැකීම් වලදමා ඇති...
ReplyDeleteනියමයි..
ReplyDeleteදෙනෝ දාහක් මලවුන් සැතපෙන..
ReplyDeleteපාළු සුසානයෙ කොත් අතරින්..
අතීත සැමරුම්..නටඹුන් සෙනෙහස..
ඉකිලන හදවත තුරුළු කරන්..
බලා උන්නෙමි නුඹ යළි එනතුරු..
පිවිසුම් ද්වාරයෙ අගුළු හැරැන්..
දින සති ගැන්නෙමි අවුරුදු එනකම්..
නොරිකෝ මං උඹෙ දෙවොන්දරා සං..
සුලා...
හේමලයා , ඒකත් ඇත්ත තමා බලාගෙන ගියාම...
ReplyDeleteoutsider, ස්තුතියි
දෙනෝදහක් මළවුන් හා සැතපෙන
ReplyDeleteපාලු සුසානයෙ තනි කෙරුවත්...
මා නැති තනිකම දැනෙනු ඇතැයි මට
සිතුනා ඒකයි ආවේ මං...
ආවොත් යා හැකි හින්දා ඇවිදින්
ගියා යන්න මම අදත් ඉතින්
ආයෙත් දවසක ඉන්නම ඉන්නට
පාළු සුසානෙට එනවා මං...
ලස්සනයි
ReplyDeleteමාවත දිගේ සැතපුම් ගණන්
ReplyDeleteඇවිද ගොස්
හැරී බැලුවෙමි මදකට...
මිහිරි මතකයන් කැටි කොටගත්
ආත්මයන් අතවනයි තවමත් මට...
පසු කර යන මතක සොහොන අභියස...
මාවත දිගුයි ඉදිරියට,
මා තවමත් සුසානය පසුකොට නැත..........
"නෑවිත් යන්න බැරි නොගොසින් එනු නොවිනි"
ReplyDeleteමාගේත් මතකයට නොරිකෝ එකතුවිනි
ආයෙත් "මළවුන්ගේ අවුරුදුදා " පැමිනි
තාමත් නුඹව එනතුරු මෙහි මම පමනී
හෙළයා
ReplyDeleteමතක අතීතය දෝත දරන්
සුසානයේ අද්දරින් තවත්
බෝ දුර පියමැන ගියත් අපී...
තාම සුසානය පසුකර නෑ...
විහඟ ගීතය
ReplyDeleteනෑවිත් යන්න බැරි හින්දා අද දිනයෙත්
නොරිකෝ ඇවිත් ගිය හින්දයි දුක තාමත්
චෙජනා අක්කෙ කාලෙකට පස්සෙ ආවෙ, අදත් වෙනදා වගෙම ටිකක් දැනන කවියක්..
ReplyDeleteහරි අමුතුයි, ඒ වගේම නියමයි
ReplyDeleteරවා, ඔයා කරදරයක් නැතිව ඉන්නව නේ මල්ලි, studies ටිකත් කරගෙන...
ReplyDeleteහසිත, thanks මල්ලි
ReplyDeleteනොරිකෝ සහ දෙවෙන්දරා අපි ජීවත් වන තුරාවටම අපි එකක් ජීවත් වෙන බව විස්වාසයි නගේ . ..
ReplyDeleteකලින් ලිපි වලට කමෙන්ට් එකක් දාන්න ලබුනේ නෑ නගේ . .
දන්නවනේ මගේ ප්‍රශ්නේ . .
අපේ කොල්ල එක්ක බෑ ඒ වැඩේ ගෙදරදි කොරන්න . . ඔෆිස් එකේ වැඩ නිසා ඒත් අමාරුයි . .
ඒත් මේකට මොකුත් නොකියා බැරි උනා . .
"මතකය වළලන සුසානයක් නැත..."
ReplyDeleteඒක නම් ඇත්තම ඇත්ත අක්කෙ... අනේ මේ මතකයන් වළදාලා ඒ වළ සිමෙන්ති වලින් කොන්ක්‍රීට් කරලම දාන්න හැකිනම්...!
පද වැල ඇත්තෙන්ම අපූරුයි !
ලොව ඇත්තත් යාම සහ ඊමය..
නෑවිත් යන්ට බැරිය..
නොගොස් එන්ට බැරිය..
වැඩත් එක්ක මේ දේවලුත් කරන්නෙ ගොඩක් අපහසුවෙන් කියල හොඳට ම තේරෙනව අය්යෙ...
ReplyDeleteඔයා දිගට ම ලියද්දි සතු‍ටුයි මල්ලි, මේ දවස්වල ජපානෙට ඔබොන් නිවාඩුව අත ළඟ, ඒකයි නොරිකො මතක් වුනේ.
ReplyDeleteඅනිච්චාවත සංඛාරා – උප්පාද වය ධම්මිනෝ,
ReplyDeleteඋප්පජිත්වා නිරුජ්ජන්ති – තේසං වූපසමෝ සුඛෝ
මම දැක්කා තවත් මේ වගේම ලිපියක්.
ඒකෙ මාතෘකාව "මතකය නෑ තව මැරුණේ!"
මෙතනින් කියවන්න
http://taboosubjects.wordpress.com/2010/08/09/172/
thanks Chanaka, මම ඒක කියවල තිබුනෙ නැ, ඔයා එව්ව ලින්ක් එකෙන් තමා ඒක දැක්කෙම,
ReplyDeleteනොගියොත් යළිත් ආ නොහැකිය
ReplyDeleteයාම හොඳයි
ගොස් ඊම ද හොඳයි
ලොවැ ඇත්තේ යාම ඊමය
නෑවිත් යන්ට බැරිය
නොගොස් එන්ට බැරිය