මතක අතීතයෙ පිටු... "සමාස තද්ධිත ප්‍රත්‍ය විශේෂණ..."

මම ලංකාවෙ ඉන්දදි නම් මේල් බලන්නවත් කම්මැලියි.. ඒ හින්ද ම ලංකාවෙ ඉන්දදි නම් මම බ්ලොග් එක පැත්තෙ ගොඩ වැදිලවත් නෑ...
ලංකාවටත් ගිහින් ආයෙ ආව ම නම් බ්ලොග් එක ආපහු පණගහල ආව...ඔහොමත් ටිකක් කල් ගත වෙද්දි තමයි දුකා අය්යගෙ බ්ලොග් එක, තිස්ස අය්යගෙ බ්ලොග් එක වගෙ ඒව මට හම්බුනේ...

මතකද මන්ද දුකා අය්ය වික්ටර් රත්නායක මහත්තය ගැන ලියපු පෝස්ට් එක... ඒත් ඒක මට නම් මතකයි... මොකද ඒ පෝස්ට් එක මගෙ හිතේ ගොඩාක් කාලයක් තිස්සෙ තිබුන බලාපොරොත්තුවක් අලුත් කල නිසා වගෙම බ්ලොග්කරණයෙන් මට ලැබුණ යාලුවො සොයා ගැනීමේ ආරම්භය ඒ පෝස්ට් එක සටහන් කළා කියල මට අදත් හිතෙන නිසා...

"සමාස තද්ධිත ප්‍රත්‍ය විශේෂණ
සන්ධි විසන්ධි විභක්ති ක්‍රියාපද
වින්ද්‍යා කඳුවැටි භූමි විශමතා
දාසෙන් මහසෙන් ගැමුණු විජයබා"

මම කිසිම දවසක මේ සින්දුව අහල නෑ, හැත්තෑ ගණන්වලදි ලියපු අම්මගෙ පරණ සින්දු පොතක දම්පාටින් ලාසඳ බැසයනවා, රඟහල දැන් ඇත අඩ අඳුරේ, අභියාචනයක් පිලිගන්වන්නට වගේ සින්දු අතරෙ මේ සින්දුවෙත් පද ටික සටහන් වෙලා තියෙනව මම දැකල තියෙනව...

සින්දුව පුළුවන් නම් හොයාදෙන්න කියල ඉල්ලපු සටහනකට, ලංකාවෙන් හරි ගෙනල්ල දෙන්නම් කියල පොරොන්දුවකුයි යාළුවෙකුයි, තව යාළුවෙකුයි ලැබුණ... සින්දුව නම් තාම නෑ...

අහම්බෙන් එක සටහනක ලියවුණ නම මට තවත් යාළුවෙක් හදා දුන්නෙ එහෙමයි... එකෝමත් එක දවසක උදේ පාන්දර "***ගෙන් ලියුමක්" කියල ලියමනකින්...

ඒත් ඒ දවස වෙද්දි මෙහේ හිටිය මගේ ආදරණීය ම යෙහෙළියන් දෙන්න ම ලංකාවට යන දවස ඇවිත් තිබුණ, ඉදිරියෙදි තනියම මෙහේ ගතකරන ජීවිතේට යාළුවො කීපදෙනෙක් එකතු කරගන්න කිසිම විකල්පයක් පෙනුනෙ ම නෑ මට...
තනියම ගතකරන මෙහේ ජීවිතේ අමාරුම දවස් ටික වෙන්න ඇත්තෙ ඒ දවස් ටික, ඒත් ආශ්චර්යන් විශ්වාස කරන්න සිද්ද වෙලා තිබුණ... ඒ වෙද්දි... බ්ලොග් එක මගේ ජීවිතේ ආදරණීයම යාළුවො කීප දෙනෙක්ගෙන් පුරවන්න තරම් ම මට කාරුණික හා ආදරණීය වෙලා තිබුණ නිසා...

-----------------------------------