Thursday, January 17, 2019

අමදින්නී...

නුපුරුදු පරිසරයෙ නුපුරුදු මිනිස්සු අතරෙ නුපුරුදු ගැහැණියක් විදියට ඈ මට මුණ ගැහුනෙ....

ඇගේ රූපය මට මතක් කළේ සුරංගනා කතාවල නපුරු මන්තරකාරිව...

මූණෙ රැවුල වැවුණු ගෑණු නපුරුයිළු...මූසලයිළු...
ඕව මම පුංචිකාලෙ ලොකු මිනිස්සු කියනව ඇහුණ කතා...

ඈ මුල්ම දවසෙ දැක්කම මට ඒ කතා මතක් වුණා...

------------------------------------------

 
මූණ බැලුවට ඈ මාත් එක්ක හිනාවුණේ නෑ...
ඒත් මම ඇරුණු ජනෙල් පියනෙන් දිගටෝම ඈ දිහා බලාන හිටියා...

මිදුල් කෑල්ල අතුපතු ගාල ඉවරයි... කුණු අස්කරන්නම ගන්න තියාගෙන තියෙන කවුදෝ අහක දාපු ඇඳඇතිරිල්ල උඩට කුණු ටික එකතු කරගෙන ගිහින් අහකට දාල,

ඈ යන්න ගියා...

-----------------------------------------

ඔවුන්ගෙ සුපවයිසර්වරයත් ගෑණු කාණ්ඩෙ වට කරගෙන සුපවයිස් කරන තණකොළ කැපිල්ලට, වත්ත සුද්ද කිරිල්ලට ගන්න කණඩායමට ඈ ඇතුළත් වෙන්නෙම නෑ... ඒ කණ්ඩායමට ඇතුළත් නොවුණදාට වෙනද ඒකට ඇතුලත් වෙන ගැහැණු සුපර්වයිසර්වරයට බනිනව...

 "මෙච්චර අතුගාන්න ඉන්නෙ අපි දෙන්නයි... සුපවයිසර් මහත්තය එතන ගෑණුටික වට කරගෙන කතාව" කියල...

කිසිම දවසක කට්ටියත් එක්ක එකතු වෙලා කාටවත් බැන බැන ඉන්නව දකින්න නොලැබෙන මේ ගැහැණියගෙ විරූපි රූපය අබිබවා ඇගේ සුහදශීලීබව මගේ හිත ගත්තෙ කාලෙ ගතවෙද්දි...

ඈ බොහොම පාන්දරින් ඇවිත්...වෙනදටත් වඩා උදෙන් ආපු මාත් එක්ක ඈ හිනා වෙන්නෙ බොහොම සුහදශීලීව...

-----------------------------------------

"මට දවසකට රුපියල් 700 ක් ම හම්බවෙනව සර්..." ඈ කෙනෙක් එක්ක දවසක් එහෙම කිව්වෙ බොහොම තෘප්තියෙන්...

ඈ සුවිශේෂියි කියල මට හිතුනෙ එදා...

------------------------------------------

2 comments:

  1. අනේ පව්... මේක කියෙව්වම මට මතක් උනෙත් ලංකාවෙ මං වැඩ කරපු තැන හිටිය ගෑණු කෙනා.

    ReplyDelete
  2. මේ ගෑණු කෙනත් එහෙම කෙනෙක් තමයි... හරිම අහින්සක කෙනෙක්...

    ReplyDelete

මිහිරි මතක අරන් යන්න...ඔබෙ සටහන තබායන්න...

මෙහෙයවන සෙනෙහස...

අද මගේ හිතේ තියෙන්නෙ අමුතුම මාතෘකාවක කතා කරන්න. මා අවට සිදුවුනු යම්කිසි සිදුවීම් සමුදායක් අවබෝධ කරගත නොහැකි තැන ඒ සඳහා යම්කිසි තොරතුරක් ...